Een korte geschiedenis van de ontwikkeling van voetbalshirts
Oorsprong
De oorsprong van voetbalshirts moet terug te voeren zijn op Groot-Brittannië. Aanvankelijk hadden voetbalwedstrijden geen eigen truien, meestal vervangen door cricketwitjes, formele overhemden en flanellen truien.
Met het begin van het Britse profvoetbal in de jaren tachtig van de negentiende eeuw begonnen sommige clubs echter goedkope uniformen aan te passen als truien voor voetbalwedstrijden.
Sommigen kozen voor shirts met kragen, en kleding met knopen en veters was ook de keuze van de meeste clubs.
In 1888 werd de Engelse Professional Football League officieel gelanceerd. Accrington (rood), Bolton Wanderers en Preston North End (geheel wit) kozen voor effen truien.
De bekende Aston Villa, Blackburn Rovers, Derby County en Everton kozen voor colour-blocked truien.
Burnley, Stoke City, West Bromwich Albion en Wolves hebben gekozen voor truien met lijnpatronen.
WEG JERSEY
In de openingswedstrijd van het seizoen 1890-1891 reisden Wolves naar Sunderland, een nieuw lid van de competitie.
Beide ploegen waren bereid hun eigen rood-wit gestreepte shirts te dragen, wat uiteraard voor verwarring zorgde in de wedstrijd.
Daarom vroeg de dienstdoende scheidsrechter het bezoekende team Wolves om zich om te kleden in witte overhemden om een ordelijk verloop van de wedstrijd te garanderen.
Vervolgens eiste de Football League Committee dat elk team zijn eigen wedstrijduniformen registreerde en eiste dat er witte vervangende wedstrijduniformen moesten zijn om kleurconflicten te voorkomen.
Dit was ook de eerste verschijning van het concept van uitshirts.
Wolven waren het eerste team dat werd beïnvloed door het kleurconflict van hun uniformen. In het seizoen 1892-1893 veranderden ze hun thuisshirts in het bekende zwart-gele kleurenschema,
en adopteerde destijds het innovatieve diagonale kleurblokkeringsontwerp.
Ontwerp innovatie
In de komende tien jaar zouden de zich uitbreidende competities de meeste standaarduniformontwerpen zien die we vandaag de dag zien, zoals de hoepelstrepen van Bradford,
QPR en Reading, de aparte kleuren van de mouwen van Derby County, Burnley en Aston Villa, en de ontwerpen met diepe V-hals van Leeds United en Birmingham City.
Er waren maar weinig Engelse clubs die het sjaal- of enkele streeppatroon adopteerden, dat populairder was in Latijns-Amerika.
en het stippenpatroon dat Bolton in 1884 en 1886 droeg, was ook een kortstondige trend die destijds niet goed werd ontvangen door het publiek.
Keepersshirt
In het begin van de 20e eeuw droegen keepers dezelfde gekleurde shirts als hun teamgenoten, waarbij ze zich van hen onderscheidden door het dragen van hoeden.
Toch was het nog steeds moeilijk om een handbal te noemen in het strafschopgebied, dus veranderde de Engelse voetbalbond in 1909 de regels om van doelmannen te eisen dat ze gekleurde shirts droegen.
Aanvankelijk konden ze kiezen voor rood, wit of blauw. Vervolgens werd groen toegevoegd, en dit werd al snel de favoriete kleur van keepers in het midden van de 20e eeuw.
Nummer
Shirtnummering verscheen in het Australische voetbal vóór de Eerste Wereldoorlog en in de American Football League begin jaren twintig,
en werd vervolgens in Engeland geïntroduceerd in een wedstrijd uit 1928 tussen Arsenal en Sheffield United. Het experiment werd herhaald in de FA Cup-finale van 1933,
waarbij Everton-spelers de nummers 1-11 dragen en Manchester City de nummers 12-22 dragen. De FIFA introduceerde op het WK van 1938 de standaardnummers 1-11, en sindsdien zijn ze verplicht.
Afzet
In de naoorlogse periode was de Britse fabrikant Umbro de eerste die experimenteerde met nieuwe synthetische materialen en ontwierp hij een glanzend, reflecterend shirt voor Bolton voor de beker van 1953.
De belangrijkste innovaties kwamen echter niet uit Groot-Brittannië, maar uit continentaal Europa, waar Italiaanse en Zuid-Amerikaanse fabrikanten lichtere stoffen begonnen te gebruiken om zich aan te passen aan warmere klimaten en een meer modieuze modecultuur.
Ze lieten ook knopen en kragen achterwege en boden korte mouwen en een meer aansluitende snit. Bijvoorbeeld het Juventus-shirt uit 1950, de trendsettende kersenrode truien van het Hongaarse team uit de jaren vijftig,
en de geheel witte truien van Real Madrid eind jaren vijftig, met hun V-hals en strakke manchetten, toonden het streven naar nieuwe truien in heel Europa,
en Umbro merkte het op, en de truien van Engeland en West-Duitsland in de WK-finale van 1966 waren zowel ronde hals, ingetogen als modieus.
De meest gedurfde ontwerpbeweging kwam uit Brazilië, dat de volledig witte truien die ze droegen tijdens het verliezende WK van 1950 achter zich liet en na een nationale wedstrijd koos voor een gele trui met groene bies en blauwe korte broek.
een trui die het symbool van Brazilië werd.
Jersey-cultuur
In de jaren zeventig en tachtig begonnen truien hun commerciële waarden te weerspiegelen, waarbij sponsorlogo's op truien verschenen. In 1973 droeg Eintracht Braunschweig voor het eerst het Jägermeister-logo op hun truien.
In Engeland, Kettering Town, een non-league, werd in 1976 door de voetbalbond verboden nadat ze Kettering Tyres op hun truien hadden gezet.
Maar in 1978 was de strijd verloren en volgden alle clubs dit voorbeeld. En de productietechnologie voor jersey begon te verbeteren, waarbij katoen plaats maakte voor polyester en nieuwe bedrukkingen
weeftechnieken worden ontwikkeld. Enbo debuteerde bijvoorbeeld met een kleurblokprint op het Engelse tenue uit 1980, terwijl eind jaren tachtig in Duitsland driekleurige geometrische banden de stijl van het tenue definieerden.
en de Nederlandse driehoekige en ruitvormige tegelprint debuteerde op het Europees Kampioenschap van 1988, waarmee een nieuwe trend van ingewikkelde weefsels en flamboyante kleuren werd gelanceerd.
Commercialiseren
Het is ook te danken aan de verandering in de trends in jerseyontwerp dat voetbalkleding en straatmode zich beginnen te vermengen. Hoewel het nog geen enorme markt is,
Fanversies (Replica) truien werden op en buiten het veld gedragen. Geleidelijk aan wordt het een zeer grote industrie.
In 2021 verkocht Bayern München meer dan drie miljoen truien, en de tien beste clubs ter wereld verkochten samen meer dan 20 miljoen. De truien van vandaag zijn steeds complexer geworden.
Nu heeft elk shirt het nummer en de naam van de spelers. Handelsmerken van de fabrikant en hoezen worden toegevoegd om de lopende game van een merk te voorzien, of worden verkocht als extra advertentieruimte.
In sommige competities is op de achterkant van het shirt ook het logo van de sponsor te vinden.
De grootste verandering in voetbalshirts van de laatste tijd is het gevolg van het gebruik van nieuwe geavanceerde materialen. Jerseys worden lichter en dunner. Bijvoorbeeldhet Italiaanse team droeg in 2021 een Puma-trui die slechts 72 gram woog. Er zijn ook materialen met een hogere treksterkte ontwikkeld om te voorkomen dat truien scheuren,
en er kunnen speciale panelen aan de trui worden toegevoegd om bepaalde spieren te comprimeren en te beschermen. Tegelijkertijd geleidt het hydrofobe materiaal van de trui dicht bij de huid zweet naar het oppervlak van de trui,
waar het snel verdampt. Deze zijn allemaal gemaakt van aardolie en plastic, wat een enorme impact heeft op het milieu, dus de toekomstige richting is het gebruik van bamboe en koffiedik om koolstofarme truien te maken voor Forest Green Rangers.
Vooruitzichten
Hoewel er slechts een paar decennia zijn verstreken tussen formele shirts en witte crickettruien en de bloeiende commerciële truien van vandaag, kunnen we zien dat de jerseycultuur een zeer belangrijke rol heeft gespeeld in de voetbalwereld in Europa en zelfs in de wereld.
Het dient niet alleen als brug tussen professionele voetbalbeoefenaars en fans, maar biedt voetbalclubs ook een effectieve manier om hun geschiedenis te erven.